Caseanalyse van de toepassing van radiofrequentie-identificatietechnologie in de veehouderij en het dierenbeheer

In de afgelopen 10 jaar of zo zijn er wereldwijd steeds meer dierepidemieën uitgebroken, wat de veehouderijsector wereldwijd, en met name in Europa, ernstig heeft getroffen. Het heeft veel aandacht getrokken van landen over de hele wereld, met name in Europa, en heeft regeringen ertoe aangezet om snel beleid te formuleren en verschillende maatregelen te nemen. maatregel. Om dit doel te bereiken, hebben landen over de hele wereld het beheer van dieren in de veehouderij en -handel versterkt, en de identificatie en tracking van dieren is een van de belangrijkste maatregelen geworden die landen nemen. Zo bepaalt de Britse overheid dat verschillende tracking- en identificatiemethoden moeten worden toegepast voor runderen, varkens, schapen, geiten, paarden en andere landbouwhuisdieren.

1. Identificatie en tracking van dieren

Identificatie en tracking van dieren verwijst naar een technologie die specifieke tags gebruikt om te corresponderen met de dieren die moeten worden geïdentificeerd door middel van een aantal technische middelen, en kan de relevante kenmerken van de dieren op elk moment volgen en beheren.

De identificatie en tracking van verschillende dieren kan de controle en het toezicht op exotische dierziekten versterken, de veiligheid van inheemse soorten beschermen en de veiligheid van de internationale handel in veeproducten waarborgen; het kan het vaccinatie- en ziektepreventiebeheer van de overheid versterken en de veiligheid van dieren verbeteren. Ziektediagnose- en rapportagemogelijkheden, evenals noodrespons op binnenlandse en buitenlandse dierepidemieën. Daarom is het identificatie- en trackingbeheer van dieren niet alleen een noodzaak voor de veehouderij, maar ook een nationaal overheidsgedrag en een internationaal gedrag. Hieronder wordt de identificatie en tracking van respectievelijk runderen, varkens en schapen geïntroduceerd.

Identificatie en tracking van vee

Momenteel is er in Europa een systeem voor het volgen van vee opgezet. In september 1998 kondigde het Verenigd Koninkrijk plannen aan voor een systeem voor het volgen van vee. Eind 1999 implementeerden alle lidstaten van de Europese Gemeenschap dit systeemplan.

De Britse overheid bepaalt dat vee dat na 1 juli 2000 is geboren of geïmporteerd, numeriek moet worden geïdentificeerd. Identificatie en registratie van vee omvat aspecten zoals identificatie, boerderijgegevens en vergunningen. Het identificatielabel moet binnen 20 dagen na de geboorte van de koe worden aangebracht. Het identificatielabel bevat de identificatiecode van de koe. Deze identificatiecode zal de koe haar hele leven vergezellen. De boerderijgegevens bevatten alle omstandigheden rond de geboorte, import, verplaatsing en dood van elke koe. Elke koe heeft een CTS-licentie, waarin het volledige levensverslag van de koe is opgeslagen. CTS is een geautomatiseerd systeem voor het volgen en beheren van vee dat in het Verenigd Koninkrijk is opgezet. De Britse overheid betaalt voor de oprichting en het eerste gebruik.

Identificatie en tracking van varkens

Vanaf 1 november 2003 is het Verenigd Koninkrijk begonnen met het implementeren van nieuwe normen voor de identificatie van varkens. De nieuwe normen bieden verschillende identificatiebepalingen voor alle varkens jonger dan + jaar die rechtstreeks naar het slachthuis worden gestuurd en voor varkens ouder dan een jaar die naar een andere bestemming worden gestuurd.

Identificatie en tracking van schapen

Vanaf 1 januari 2008 hebben Europese voorschriften elektronische identificatie van schapen verplicht gesteld. Om de werking van het elektronische identificatiesysteem te verifiëren, zal Delta in maart 2004 beginnen met het uitvoeren van realtime elektronische identificatie- en digitale transmissietests in een echte omgeving. Boeren, ranches en slachthuizen zullen verschillende elektronische identificatiesystemen kiezen. Dit testplan eindigde in maart 2005 en het rapport werd in juni van datzelfde jaar ingediend.

Bovendien bepaalde de Britse overheid dat vanaf 30 juni 2004 alle paarden geïdentificeerd en gevolgd moesten worden.

Op dit moment zijn de meest gebruikte methoden voor dieridentificatie: oormerken, rugmerken, halskettingen, staartmerken, vriesmerken, tatoeages, verflabels en beenlabels, enz. De praktijk van elektronische dieridentificatie in de afgelopen jaren laat zien dat radiofrequentie-identificatie (Radio Frequency Identification, RFID) onder elektronische identificatiemethoden een steeds belangrijkere rol speelt in het beheer van dieren.

2. Radiofrequentie-identificatie RFID-technologie

Radiofrequentie-identificatie is een contactloze automatische identificatietechnologie. Het heeft de kenmerken van een grote gegevensopslagcapaciteit, leesbaarheid en schrijfbaarheid, sterke penetratie, lange lees- en schrijfafstand, snelle leessnelheid, lange levensduur en goede milieumentale aanpasbaarheid. En het is de enige automatische herkenningstechnologie die multi-target herkenning kan bereiken.

RFID bestaat uit een lezer en een elektronische tag. Bevestig een elektronische tag aan het oppervlak of de binnenkant van een geïdentificeerd object (zoals een dier). Wanneer het geïdentificeerde object (zoals een dier) het herkenningsbereik van de lezer betreedt, leest de lezer automatisch het object in de elektronische tag (zoals een dier) op een contactloze manier. identificatiegegevens van dieren), waardoor de functie van het automatisch identificeren van objecten (zoals dieren) of het automatisch verzamelen van informatiegegevens van objecten (zoals dieren) wordt gerealiseerd.

(1) Lezer

De RFID-lezer bestaat uit een besturingssysteem, communicatie-interface, microstripantenne en voedingsmodules. Handheld reader (HR) is een type lezer. Het is geschikt voor handheld gebruik door mobiele gebruikers. Het werkingsprincipe is exact hetzelfde als bij andere lezers. Naast de modules die algemene lezers hebben, kan het ook worden uitgerust met LCD-toetsenbord en barcodescanmodules. De communicatie-interface van HR is optioneel 802.11 en RS323. De voedingsspanning van HR wordt gevoed door een oplaadbare batterij; het besturingssysteem kan WinCE of andere besturingssystemen zijn; gegevensopslag is 32 MB flashgeheugen, 32 MB geheugen; de antenne is een ingebouwde antenne of sondedetector.

(2) Elektronische tags

De elektronische tag bestaat uit gegevensopslag, gegevensverwerking, communicatie-interface, microstripantenne en voedingsmodules. De elektronische tag schrijft de ID-code en informatie over het item. Elektronische tags worden onderverdeeld in passieve elektronische tags en actieve elektronische tags volgens verschillende voedingsvormen. De voeding van passieve elektronische tags wordt verkregen uit het radiofrequentiesignaal dat door de lezer wordt uitgezonden, dus de lezer moet een hoger transmissievermogen en een kortere identificatieafstand hebben. Actieve elektronische tags vertrouwen op hun eigen microbatterij voor de voeding, dus ze hebben lagere transmissievermogensvereisten voor lezers en het systeem heeft een langere herkenningsafstand. Vergeleken met actieve elektronische tags hebben passieve elektronische tags de voordelen van lage kosten, geen onderhoud, hoge betrouwbaarheid en een lange levensduur. Bij de identificatie en tracking van dieren, behalve voor speciaal wetenschappelijk onderzoek dat actieve elektronische tags gebruikt, gebruiken de meesten van hen passieve elektronische tags.