Traceerbaarheid van RFID-technologie vergroot de merkinvloed van de plattelandskippenfokkerij

De toepassing van RFID-technologie in de veehouderijsector heeft voornamelijk twee aspecten. Enerzijds is het om een veehouderijbeheersysteem op te zetten voor het nauwkeurig fokken van dieren, en anderzijds is het om een systeem voor het volgen en beheren van dieren op te zetten. Meer dan 20 landen en regio's over de hele wereld gebruiken RFID-technologie om voedselproductieprocessen te volgen en te traceren, en hebben goede resultaten behaald.

Het traceerbaarheidssysteem op basis van RFID identificeert en verbindt de beheerobjecten in de schakels van de toeleveringsketen, zoals de groei van fokdieren, vleesverwerking, opslag en Detailhandel, en drukt deze identificaties vervolgens uit in barcodes en voor mensen leesbare manieren. Zodra vleesproducten gezondheids- en veiligheidsproblemen hebben, kunnen deze markeringen worden gebruikt om ze te traceren, de reikwijdte van het veiligheidsprobleem nauwkeurig te beperken, de schakel te identificeren waar het probleem zich voordeed en de geografische locatie van de relevante productieplaats, slacht- of verwerkingsinstellingen te traceren. Op deze manier kan de levering van goederen van deze plaatsen worden geblokkeerd om de markt op te stromen, en kan er effectief beheer worden uitgevoerd.

Bu Bu Chicken Project

De kippenboerderij van het Bubu Chicken Project in Cha'an Town, provincie Anhui, is vrij groot en het is geen kippenboerderij in de traditionele zin van het woord. In plaats daarvan is een groot stuk land aangewezen voor het houden van kippen.

De landelijke fokkerijsector heeft altijd onderaan de industriële keten gestaan. De grootste beperking is het gebrek aan vertrouwen tussen landelijke en stedelijke gebieden, veroorzaakt door informatieasymmetrie. Plattelandsgebieden zijn niet in staat om hun groene en vervuilingsvrije hulpbronnen om te zetten in merkvoordelen. Technologieën zoals blockchain en het Internet of Things kunnen dit probleem oplossen.

BuBu Chicken lost bijvoorbeeld vooral de pijnpunten van de pluimveehouderij op het platteland op: geen verkoopkanalen, lage winsten, lage merkinvloed, enz. BuBu Chicken heeft ook concepten ontwikkeld zoals "het leven van de kip transparant en zichtbaar maken" en "blockchain armoedebestrijding van scharrelkippen". Enerzijds verbetert het de populariteit van BuBu Chicken en anderzijds creëert het ook verkoopkanalen om het probleem van scharrelkippen op het platteland op te lossen. De moeilijkheid om onverkoopbaar te zijn.

Naast het gebruik van blockchain en andere technologieën introduceert het BuBu Chicken-project ook landbouwverzekeringen van schadeverzekeringsmaatschappijen om risico's van kippenfokkerij te dekken. Vroeger, toen boeren een landbouwverzekering voor hun kippen kochten, moesten risicobeoordelaars ter plekke controleren hoeveel fokmiddelen ze hadden en beoordelen of de kippen zouden sterven en hoeveel inkomsten verloren zouden gaan... Vanwege het hoge beoordelingsproces en de kosten zijn boeren niet erg enthousiast over het afsluiten van een verzekering, en verzekeringsmaatschappijen zijn ook niet enthousiast over acceptatie.

De blockchain biedt een nieuw idee voor het accepteren van landbouwverzekeringen: aangezien boerenkippen gebruikmaken van blockchain anti-namaak traceerbaarheid, hoeveel kippen de boer heeft grootgebracht en het sterftecijfer in de afgelopen drie maanden... hoeven deze gegevens alleen via de blockchain te worden geüpload. De gegevens kunnen in realtime bekend zijn, wat de risicobeheersingsrisico's en evaluatiekosten van verzekeringen en kredieten vermindert, en het enthousiasme van verzekeringsmaatschappijen voor het accepteren van boeren en fokmiddelen vergroot.

Naast landbouwverzekeringen kunnen banken, op basis van de activagegevens op de blockchain, risicobeoordelingen uitvoeren voor leningen van boeren, wat ook de oplossing van landbouwleningsproblemen bevordert, de drempel voor ondernemende boeren om financiële diensten te verkrijgen aanzienlijk verlaagt en de ontwikkeling van plattelandsondernemerschap bevordert.

Bubuji anti-namaak traceerbaarheidssysteem

Bubuji anti-namaak traceerbaarheidssysteem omvat voornamelijk drie systemen: gegevensverzamelingssysteem, gegevensopslag- en ketensysteem en gegevensverificatiesysteem.

01Gegevensverzamelingssysteem: Elke kip heeft een unieke ID

Het gegevensverzamelingssysteem is voornamelijk gebaseerd op het ringvormige snap-on IoT-apparaat (kippenlabel) dat op de kippenpoot wordt gedragen om gegevens te verzamelen (rood gemarkeerd in de onderstaande afbeelding). Het kippenlabel bevat een stappentellermodule, een positioneringsmodule, een communicatiemodule, enz.

Elk kippenlabel heeft een unieke ID die door het systeem wordt gegenereerd en een QR-code die kan worden gescand. Zodra de gesp van de Chicken Card is gesloten, begint deze te werken en kan deze niet worden gedemonteerd. Zodra deze is gedemonteerd, raakt het elektronische verbindingsapparaat in de gesp beschadigd, waardoorng de gegevensverzamelingsfunctie.

Nadat de kippenkaart in de werkmodus is gegaan, verzamelt en uploadt deze de bewegingsstappen en coördinaten van de kip in realtime en stuurt deze regelmatig naar het communicatiebasisstation. Communicatiebasisstations omvatten meestal een hoofdbasisstation en verschillende subbasisstations. De subbasisstations worden in een raster geplaatst en zijn verantwoordelijk voor het verzamelen van gegevensinformatie van kippentags die in de buurt actief zijn, en het samenvatten van de gegevens en het verzenden ervan naar het hoofdbasisstation. Het hoofdbasisstation stuurt vervolgens alle berichten naar de berichtenmiddleware. Omdat een groot aantal IoT-apparaten enorme hoeveelheden gegevensinhoud kan genereren, kan berichtenmiddleware hier als een overstromingsreservoir fungeren, pieken afvlakken en dalen vullen.

02Gegevensopslag- en chainingsysteem: de inhoud kan niet worden gemanipuleerd

Het systeem moet zich abonneren op de berichten in de berichtenmiddleware en de berichten opslaan en uploaden.

Opslag: Omdat de hoeveelheid gegevens die door IoT-apparaten wordt gegenereerd erg groot is en de opslagbeperkingen van de blockchain zelf voorkomen dat alle gegevens rechtstreeks op de chain worden opgeslagen, is een tussenliggend opslagmedium nodig om de oorspronkelijke gegevens op te slaan.

Het tussenliggende opslagmedium kan een gedistribueerd Bestandssysteem (zoals OSS, HDFS) of een gedecentraliseerd bestandssysteem (zoals IPFS) zijn. Bij het testen kunt u ook het lokale bestandssysteem gebruiken. Het systeem verzamelt regelmatig een bepaalde hoeveelheid berichten om bestanden te genereren en deze op het bestandsopslagmedium op te slaan.

On-chain: Het systeem gebruikt het SHA-256-algoritme om een gegevenssamenvatting uit te voeren op het opgeslagen bestand om de digitale handtekening van het bestand te verkrijgen (aangezien de digitale handtekening van het bestand een samenvatting is van de oorspronkelijke inhoud van het bestand, zal elke wijziging aan de oorspronkelijke inhoud van het bestand resulteren in een nieuwe bestandshandtekening).

Het systeem start vervolgens een blockchaintransactie en plaatst het opslagpad van het bestand, de digitale handtekening van het bestand en het laatste transactieadres (PreHash) in het opmerkingenveld van de transactie om te uploaden. Zodra een blockchaintransactie is bevestigd door de consensus van elk knooppunt, wordt deze uitgezonden en opgeslagen in het grootboek van elk knooppunt. De inhoud die is opgeslagen in de transactie kan niet worden gemanipuleerd.

03 Gegevensopvraag- en verificatiesysteem: scan de QR-code om de informatie te weten

Nadat consumenten kippen hebben gekocht, kunnen ze de volledige levenscyclusinformatie van het fokproduct opvragen door de QR-code van het kippenmerk op de kippenpoten te scannen (of de RFID-chipinformatie in het sensorapparaat), inclusief invoertijd, aantal stappen, coördinaten, slachttijd, slachttijd, quarantaine-instantie, logistieke informatie, blockchain laatste transactieadres (LastHash), enz.

Voordelen van RFID-technologie in de veehouderij

RFID elektronisch identificatiebeheer wordt al enkele jaren in Europa en de Verenigde Staten gebruikt en is een showcase van technologie geworden. Naast de interne toepassingen in automatische rantsoenering en productiestatistieken van fokkerij, kan het ook worden gebruikt voor dieridentificatie, ziektebewaking, kwaliteitscontrole en het volgen van diersoorten. De belangrijkste voordelen van RFID-technologie in de veehouderijsector zijn onder meer:

01 Contactloze identificatie, gegevensverzameling is realtime en effectief

RFID-technologie maakt gebruik van contactloze radiofrequentie-identificatie om gegevens van RFID-elektronische tags die in of op dieren zijn geplaatst, te verzamelen en systematisch te beheren. Het is een uiterst effectieve beheermethode voor het begrijpen van de gezondheidsstatus van dieren en het beheersen van dierepidemieën.

02 Waterdicht, kan worden aangebracht op dierenlichamen

Het gebruik van laagfrequente RFID-tags kan door water en dierenlichamen heen dringen en is ongevoelig voor water en metaal. Of de RFID-tag nu in het dier of op het lichaam wordt geplaatst, hij kan snel en eenvoudig worden gelezen.

03-nummer is uniek, moeilijk te vervalsen en eenvoudig te beheren

De RFID-elektronische tag wordt op het dier geplaatst wanneer het wordt geboren. De RFID-elektronische tag is voor eenmalig gebruik, uniform genummerd en heeft een uniek nummer. Door traceerbaar beheer van individuele dieren wordt precisievoeding uitgevoerd om de vleeskwaliteit te verbeteren; tegelijkertijd worden gezondheidswaarschuwingen en kwaliteitsbewaking uitgevoerd, wat de economische voordelen van de onderneming aanzienlijk vergroot.

04 In combinatie met informatietechnologie is het bevorderlijk voor trackingbeheer

Via het ondersteunende softwarebeheerprogramma kan de gehele groeicyclus worden gemonitord. Bijvoorbeeld of het wordt opgeslagen in een vervuilingsvrije natuurlijke omgeving, of het water, de bodem, de lucht en andere indicatoren voldoen aan de normen, het gebruik van diergeneesmiddelen en additieven, of het voer is verontreinigd met pesticiden of restadditieven, enz., en registreer waar het in verschillende periodes is opgeslagen. Evenals belangrijke informatie zoals hun epidemische preventiesituatie en gezondheidsstatus. Wanneer een voedseldier voldoet aan de normen voor slachting, zal het slachthuis het "kwaliteitsdossier" van het dier strikt controleren. Pas nadat het de strenge inspectie heeft doorstaan, kan het worden geslacht en wordt het "dossier" gearchiveerd voor toekomstige "kwaliteitstraceerbaarheid."