UHF RFID-tag vergrendelen en ontgrendelen

Wanneer een RFID-lezer een RFID-tag "leest", verkrijgt deze de EPC-gegevens die in de geïntegreerde circuitchip van de tag zijn geschreven. Als de EPC-gegevens in de tag niet zijn vergrendeld, kan iedereen een RFID-lezer en eenvoudige RFID-software gebruiken om de gegevens op deze tag te wijzigen en de gegevens te kraken. In dit geval zal de Winkelier enorme verliezen lijden als iemand kwaadwillig de gegevens van de RFID-tag manipuleert.

Nu steeds meer winkeliers RFID-technologie bij de kassa gaan gebruiken, worden vergrendelde RFID-plakbriefjes ook steeds belangrijker. Want als de RFID-tags niet zijn vergrendeld, kunnen winkeldieven deze apparaten gebruiken om de taginformatie van waardevolle artikelen eenvoudig te wijzigen in goedkopere artikelen en deze vervolgens naar de kassa te brengen om te betalen.

Het momenteel veelgebruikte Gen 2 RFID-taggeheugen is verdeeld in 4 toestanden: ontgrendelde toestand, permanent ontgrendelde toestand (kan nooit worden vergrendeld), vergrendelde toestand en permanent vergrendelde toestand (kan nooit worden ontgrendeld).

Nadat de retailer de RFID-tag heeft vergrendeld, kan het wachtwoord worden gebruikt om de informatie op de tag te wijzigen. De kosten voor wachtwoordonderhoud, ontgrendelen, herschrijven en opnieuw vergrendelen van de tag zijn echter veel duurder dan het vervangen van de tag. Zelfs als een retailer de tag vergrendelt en de code verbergt, is er een kans dat de code kan worden ontdekt en vernietigd. Om bovenstaande redenen raad ik retailers aan om de EPC-gegevens op alle RFID-tags permanent te vergrendelen.

Alle retailers die RFID-technologie gebruiken, moeten de tagvergrendelingsstrategie vroegtijdig beoordelen en begrijpen om de mogelijke impact te begrijpen van anderen die kwaadwillig met RFID-tags knoeien.

De UHF-tag is eigenlijk een kleine opslagruimte. De RFID-lezer leest alleen de gegevens in de tag via speciale opdrachten, dus de lengte van de gegevens die kunnen worden gelezen en geschreven, wordt bepaald door de RFID-elektronische tag zelf. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de leverancier van de RFID-tag.

Opslagpartities en bedieningsopdrachten voor chips

UHF RFID-tagchips moeten voldoen aan de EPC C1Gen2-standaard (kortweg Gen2-protocol), dat wil zeggen dat de interne opslagstructuur van alle UHF RFID-tagchips ongeveer hetzelfde is. Zoals weergegeven in Afbeelding 4-31, is het opslaggebied van de tagchip verdeeld in vier gebieden (Bank), namelijk Bank 0 Reserved Area (Reserved), Bank 1 Electronic Code Area (EPC), Bank 2 Manufacturer Code Area (TID), Bank 3 User area (User).

Een van deze gebieden is het gereserveerde gebied Bank 0, ook wel het wachtwoordgebied genoemd. Er zijn twee sets van 32-bits wachtwoorden binnenin, namelijk het toegangswachtwoord (Access Password) en het kill-wachtwoord (Kill Password). Het kill-wachtwoord is algemeen bekend als het kill-wachtwoord. Wanneer de lock-opdracht wordt gebruikt, kunnen sommige gebieden van de chip alleen worden gelezen en geschreven via het toegangswachtwoord. Wanneer de chip moet worden gedood, kan de chip volledig worden gedood door het wachtwoord te doden.

Bank 1 is het elektronische coderingsgebied, wat het meest bekende EPC-gebied is. Volgens het Gen2-protocol is de eerste informatie die van de tag wordt verkregen de EPC-informatie, en vervolgens kunnen andere opslaggebieden worden benaderd voor toegang. Het EPC-gebied is verdeeld in drie delen:

Het CRC16-controlegedeelte heeft in totaal 16 bits en is verantwoordelijk voor het controleren of de EPC die door de lezer wordt verkregen correct is tijdens de communicatie.

Het PC-gedeelte (Protocol Control) heeft in totaal 16 bits, wat de lengte van de EPC regelt. Het binaire getal van de eerste 5 bits wordt vermenigvuldigd met 16 om de lengte van de EPC te zijn. Bijvoorbeeld, wanneer de PC 96 bits EPC=3000 is, zijn de eerste 5 bits 00110 en het corresponderende decimaal is 6, vermenigvuldigd met 16 is 96Bit. Volgens de protocolvereisten kan de PC gelijk zijn aan 0000 tot F100, wat gelijk is aan de lengte van de EPC van 0, 32 bits, 64 bits tot 496 bits. Over het algemeen ligt de lengte van EPC in UHF RFID-toepassingen echter tussen 64 bits en 496 bits, dat wil zeggen dat de PC-waarde tussen 2800 en F100 ligt. Bij normale toepassingen begrijpen mensen vaak niet de rol van PC in EPC en blijven ze hangen in de instelling van EPC-lengte, wat veel problemen oplevert.

Het EPC-gedeelte, dit gedeelte is de elektronische code van de chip die door de eindgebruiker is verkregen van de applicatielaag.

Bank 2 is het codegebied van de fabrikant en elke chip heeft zijn eigen unieke code. Sectie 4.3.3 zal zich richten op de introductie.

Bank 3 is het gebruikersopslaggebied. Volgens de overeenkomst is de minimale ruimte van dit opslaggebied 0, maar de meeste chips vergroten de gebruikersopslagruimte voor het gemak van klanttoepassingen. De meest voorkomende opslagruimte is 128 bits of 512 bits.

Nadat u het opslaggebied van de tag hebt begrepen, is het noodzakelijk om verschillende bedieningsopdrachten van Gen2 verder te begrijpen, namelijk lezen (Read), write (Write), lock (Lock) en kill (Kill). De opdrachten van Gen2 zijn heel eenvoudig, er zijn slechts 4 bedieningsopdrachten en er zijn slechts twee toestanden van het opslaggebied van de tag: vergrendeld en ontgrendeld.

Omdat de lees- en schrijfopdrachten gerelateerd zijn aan of het gegevensgebied vergrendeld is of niet, beginnen we met de lock-opdracht. De lock-opdracht heeft vier decompositieopdrachten voor de vier opslaggebieden, namelijk Lock, Unlock, Permanent Lock en Permanent Unlock. Zolang het toegangswachtwoord niet allemaal 0 is, kan de lock-opdracht worden uitgevoerd.

De read-opdracht is, zoals de naam al aangeeft, om de gegevens in het opslaggebied te lezen. Als het opslaggebied vergrendeld is, kunt u het gegevensgebied openen via de Access-opdracht en het toegangswachtwoord. De specifieke leesbewerking wordt weergegeven in Tabel 3-2.

De write-opdracht is vergelijkbaar met de read-opdracht. Als het opslaggebied niet vergrendeld is, kan het rechtstreeks worden bediend. Als het opslaggebied is vergrendeld, moet u toegang krijgen tot het gegevensgebied via de opdracht Toegang en het toegangswachtwoord. De specifieke leesbewerking wordt weergegeven in Tabel 3-3.

De opdracht kill is een opdracht om de levensduur van de chip te beëindigen. Zodra de chip is gedood, kan deze niet meer tot leven worden gewekt. Het is niet zoals de opdracht lock die ook kan worden ontgrendeld. Zolang het gereserveerde gebied is vergrendeld en het kill-wachtwoord niet alleen uit nullen bestaat, kan de opdracht kill worden gestart. Over het algemeen wordt de opdracht kill zelden gebruikt en wordt de chip alleen gedood in sommige vertrouwelijke of privacygerelateerde toepassingen. Als u het TID-nummer van de chip wilt verkrijgen nadat de chip is gedood, is de enige manier om de chip te ontleden. Het ontleden van de chip kost veel, dus probeer de opdracht kill niet te starten in normale toepassingen. Ook in het project is het nodig om te voorkomen dat anderen deze vernietigen. De beste manier is om het gereserveerde gebied te vergrendelen en het toegangswachtwoord te beschermen.

Fabrikantcode TID

Fabrikant-ID (TID) is de belangrijkste identificatie van de chip en de enige betrouwbare code die de levenscyclus ervan begeleidt. Er zitten veel wachtwoorden verborgen in deze reeks getallen. Afbeelding 4-32 toont de TID van een H3-chip: E20034120614141100734886, waarbij:

Het veld E2 vertegenwoordigt het chiptype en het tagtype van alle UHF RFID-tagchips is E2;

Het veld 003 is de fabrikantcode en 03 staat voor Alien Technology; het eerste veld van de fabrikantcode kan 8 of 0 zijn. De fabrikantcode van Impinj begint bijvoorbeeld over het algemeen met E2801.

Het veld 412 vertegenwoordigt het chiptype Higgs-3;

De volgende 64 bits zijn het serienummer van de chip, en het getal dat kan worden weergegeven door 64 bits is 2 tot de 64e macht. Het is al een astronomisch getal. Elk zandkorreltje op aarde kan worden genummerd, dus je hoeft je geen zorgen te maken over het probleem van herhaalde getallen.